چكيده 

شهرهاي امروزي در نقاط مختلف دنيا به دلايل متعدد از جمله نوع مكان گزيني، توسعه فيزيكي نامناسب، عدم رعايت استانداردهاي لازم و... همواره در معرض خطرات ناشي از بلاياي طبيعي قرار دارند. يكي از اين خطرات كه بسياري از شهرهاي جهان از جمله كشور ما را تهديد مي كند، زمين لرزه است. ايران يكي از زلزله خيزترين كشورهاي دنيا محسوب مي شود و شهرهاي آن در رابطه با اين پديدة طبيعي آسيب هاي فراوان ديده اند. تهران نيز به عنوان كلانشهر اول كشور نه تنها از اين قاعده مستثني نمي باشد، بلكه با توجه به تراكم سازه اي، جمعيت متراكم  ، عدم رعايت استانداردها، توسعه فيزيكي نامناسب و... با خطر جدي تري روبروست.

در اين پژوهش ابتدا با بررسي و تجزيه و تحليل شرايط سازه اي مناطق مختلف شهر تهران (با توجه به آمار رسمي كشور ) شاخص هاي توسعه ،آسيب پذيري و مقاومت آنها محاسبه شده و سپس مناطق بر اساس ميزان مقاومت و آسيب پذيري در برابر خطر احتمالي دسته بندي شده اند و در نهايت راهكارهايي جهت پيشگيري، برنامه ريزي مناسب و چگونگي مديريت بحران در صورت بروز خطر ارائة گرديده و عوامل بر هم زنندة معادلات محاسبه شده نظير دوري و نزديكي به گسل هاي تهران نيز مورد توجه قرار گرفته است . در اين پژوهش با استفاده از برنامه هاي GIS و SPSS به تحليل و سطح بندي آماري مناطق شهري تهران با تأكيد بر مقاومت مصالح و  آسيب پذيري سازه اي در مقابل زلزله پرداخته شده است.