فنی و اصولی بوده است به طوری که وجود این نقاط ضعف باعث کاهش مقاومت ساختمان در برابر زلزله و بارهای وارده می گردد.

ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه های موجود موضوعی است که در دهه اخیر مطرح شده و به سرعت پیشرفت کرده است . به منظور ارزیابی راهکارهای مناسب برای کاهش خطر پذیری لرزه ای در نواحی شهری ، پیش بینی آسیب پذیری سازه های موجود بر اثر زلزله های احتمالی در آینده یکی از ضروری ترین اقدامات مهندسی می باشد . بسیاری از سازه های موجود ارزش فراوانی داشته و یا در هر حال به علل مختلفی نمی توان آنها را خراب کرد و مجدداٌ اقدام به ساخت آنها نمود. به همین دلیل باید پس از تعیین نقاط ضعف این گونه سازه ها ، آسیب پذیری لرزه ای را بر آورد نموده و در صورت لزوم جهت مقاوم سازی آنها در برابر زلزله اقدام نمود.

در بررسی آسیب پذیری یک ساختمان کلیه المانهایی که به دلیل ضعف در طراحی و یا اجرا ممکن است باعث وقوع تخریب در سازه گردند، تعین و سپس در مرحلۀ مقاوم سازی به نحوه بهبود این نقاط ضعف پرداخته می شود.

با توجه به مطالعات انجام شده در دو دهه اخیر ، یافته های جدیدی در این زمینه به عنوان ابزار مناسب برای شناخت مشکلات ، معایب  و آسیب پذیری سازه های موجود در مقابل نیروهای زلزله ارائه گردیده است . ازطرفی با به کارگیری این ابزار می توان به مقاوم سازی سازه های موجود پرداخت و از طرف دیگر با شناخت وضعیت سازه های موجود می توان اقدام به اصلاح طرح و اجرای سازه های جدید نمود به گونه ای که در مقابل زلزله های احتمالی مقاومت لازم را داشته باشند .