فاجعه در هر جای جهان تقریبا هر روز رخ می دهد .گروهی از سوانح از جمله حمله تروریستی 11سپتامبر ، سونامی اقیانوس هند، طوفان کاترینا، زلزله 2010 هائیتی و زلزله مارس 2011، سونامی، و فاجعه نیروگاه هسته ای فوکوشیما در ژاپن باعث جلب توجه مردم در مورد این موضوع شده است . (به عکس زیر نگاه کنید)

Earthquake and tsunami damage to the Fukushima I n

زمین لرزه و سونامی باعث آسیب به نیروگاه هسته ای فوکوشیما در ژاپن شده است . این تصویر ماهواره ای این آسیب را در ساعت 09:35 در تاریخ 16 مارس 2011، پنج روز پس از وقوع زلزله نشان میدهد .

Hydrogen explosion at Fukushima I Unit 1 nuclear r

انفجار هیدروژن در واحد 1 راکتور هسته ای فوکوشیما.

با توجه به افزایش سطح آگاهی عمومی نسبت به حوادث اخیر و پایین بودن احتمال وقوع چنین فجایعی و برآورد اینکه تاثیرات چنین رویدادی کمتر است منجر به خوشنودی در بین افراد شده است . نتیجه ی حاصل از این خوشنودی نمی تواند دلیل بر بی میلی نسبت به اختصاص منابع لازم برای آمادگی در مقابل بلایا باشد . توجه داشته باشید که بهترین زمان برای آمادگی در مقابل بلایا، از جمله کمک های مالی ، بلافاصله پس از یک فاجعه بزرگ است، حتی اگر این رویداد در یک مکان دور رخ داده است.

در ایالات متحده،  میزان تلفات حوادث فوق العاده نادر مطابق با استانداردهای جهانی است. فقط در10 مورد از بلایای طبیعی در تاریخ ایالات متحده بیش از 1000 مرگ و میر داشته است .(نگاه کنید به جدول 1). اکثریت قریب به اتفاق تلفات در وقایع بزرگ کمتر از 40 نفرگزارش شده است . با توجه به داده ها از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، در حادثه 11سپتامبر2819 مرگ گزارش شده است . در مقایسه با  مرگ و میر ناشی از تصادفات موتور و خودروکه در سال2002 تقریباً 65,440 نفر می باشد این عدد کوچک است. با این حال، ماهیت دراماتیک از بلایای طبیعی، با مرگ و میر نسبتا بزرگ و تاثیر روانی برای یک دوره زمانی کوتاه می تواند سلامت آمادگی و پاسخ سیستم را پایمال کند .