ﻣﺮﺣﻠﻪ I - ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﻗﻀﺎوت اوﻟﻴﻪ :  

در اوﻟﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻃﺮح از ﻗﺒﻴﻞ ﮔﺰارش ژﺋﻮﺗﻜﻨﻴﻚ ﺧﺎك ﻣﺤﻞ ، ﻧﻘﺸﻪ ﻣﺸﺨﺼﻼت

ﻓﻨﻲ،ﻧﺤﻮه اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺎر ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺳﺎزه ،دﻓﺘﺮﭼﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻴﮕﺮدد.  

ﻣﺮﺣﻠﻪII ﺗﻬﻴﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم از ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎزه اﺟﺮا ﺷﺪه :

- ﺑﺎزدﻳﺪ ﻣﻜﺮر از ﺳﺎزه  

- اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي اﻋﻀﺎي ﺳﺎزه(ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎ و ﺑﺘﻦ و...)  

- ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻴﻔﻴﺖ اﺟﺮاي ﺗﻴﺮ ﻫﺎ و ﺳﺘﻮن ﻫﺎ،دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ ،ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﻘﻒ،ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺘﻦ روي ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎ،ﻗﻄﻊ و

ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻲ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎ  

  

روش ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ داﺧﻠﻲ ﺑﺘﻦ ﺗﻴﺮ ﻫﺎ و ﺳﺘﻮن ﻫﺎ :  

  

1) روش ﻏﻴﺮ ﻣﺨﺮب (ﭼﻜﺶ اﺷﻤﻴﺘﺲ و...) :

ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻣﻴﺰان ﺑﺮﮔﺸﺖ ﭼﻜﺶ(ﻣﻴﻠﻪ)ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻋﻀﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﮕﺮدد.  

ﻣﺸﻜﻼت اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﻜﺶ اﺷﻤﻴﺘﺲ:  

- ﻧﺸﺎن دادن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻢ ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ رﻳﺰداﻧﻪ  

- ﻧﺸﺎن دادن ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻳﺎد ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ درﺷﺖ داﻧﻪ  

- ﻧﺸﺎن دادن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﻪ ﻣﻴﻠﮕﺮد در اﺛﺮ ﻛﻢ ﺑﻮدن ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺘﻦ  

  2) روش ارﺳﺎل اﻣﻮاج( آﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﻴﻚ)  

ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺘﻦ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﺒﻮر اﻣﻮاج ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﮕﺮدد. 

- ﻫﺮﭼﻪ در ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻴﻠﮕﺮد در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد آزﻣﺎﻳﺶ زﻳﺎد ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻴﺸﻮد ﻣﻘﺎوﻣﺖ

ﻛﺎذب ﻧﺸﺎن دﻫﺪ.  

- اﺷﺒﺎع ﺑﻮدن ﻳﺎ ﻏﻴﺮ اﺷﺒﺎع ﺑﻮدن ﺑﺘﻦ در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﻴﮕﺬارد.

- وﺟﻮد ﺣﺒﺎب ﻫﻮا(ﺗﺨﻠﺨﻞ ﺑﺘﻦ)ﺗﺎﺛﻴﺮ دارد.

آﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﻴﻚ ﺑﺎﻳﺪ در ﻗﺴﻤﺘﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻛﻤﺘﺮ اﺳﺖ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد(در ﺗﻴﺮ ﻫﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺎﻧﻲ)  

3)  روش ﻣﻐﺰه ﮔﻴﺮي ﺑﺘﻦ :  

ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﻳﺪ ارﺗﻔﺎع ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ از دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻄﺮ آن ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.  

در اﻳﻦ روش ﻫﺮﭼﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻋﻤﻖ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ ﻣﺘﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﺷﻮد ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ داد.  

ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ از ﺟﺎﻳﻲ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ در ﺳﺎزه اﻳﺠﺎد ﻧﺸﻮد  

در ﺗﻴﺮ ﻫﺎ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري در ¼ ﻃﻮل دﻫﺎﻧﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.  

     در ﻣﻘﻄﻊ ﻋﺮﺿﻲ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮي ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺎر ﺧﻨﺜﻲ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ زﻳﺮا در ﺗﺎر ﺧﻨﺜﻲ ﺗﻨﺶ ﺑﻪ

ﺑﺘﻦ وارد ﻧﻤﻲ آﻳﺪ.  

ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻐﺰه ﮔﻴﺮي  از ﺑﺘﻦ را ﻣﻴﺘﻮان از ﺑﺘﻦ روي ﺗﻴﺮﭼﻪ ﻫﺎ اﻧﺠﺎم داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﺎرﺑﺮي ﺗﻴﺮ ﻳﺎ ﺳﺘﻮن ﺳﺎزه

ﻫﻢ ﻟﻄﻤﻪ وارد ﻧﻴﺎﻳﺪ.  

  

ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري از ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎي ﻣﻘﻄﻊ ﺑﻤﻨﻈﻮر ﺗﻌﻴﻴﻦfy :  

  

ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ از اﻧﻮاع ﻓﻮﻻد ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺤﻞ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ و از ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻮد ﺗﺎ

ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮ در ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻘﻄﻊ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.  

اﻟﻒ)ﻓﻮﻻد ﻫﺎي ﻃﻮﻟﻲ :  

اﻟﻒ- 1) اﻧﺘﻬﺎي ﺗﻘﻮﻳﺘﻲ  

ﻣﻴﺎﺑﺴﺖ از ﻣﻨﺘﻬﻲ اﻟﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻘﻮﻳﺘﻲ ﻧﻪ از ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎي ﺳﺮاﺳﺮي در ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﺰرگ(ﺗﺮﺟﻴﺤﺎ از ¼

ﻃﻮل دﻫﺎﻧﻪ)  

اﻟﻒ- 2)ﻓﻮﻻد اﺳﻤﻲ:  دروﺳﻂ دﻫﺎﻧﻪ در ﺑﺎﻻي ﺗﻴﺮ  

ب)ﻓﻮﻻد ﻋﺮﺿﻲ (ﺧﺎﻣﻮت ﻳﺎ ﺗﻨﮓ): از وﺳﻂ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻮد  

-در ﻣﻘﻄﻊ ﻋﺮﺿﻲ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎ از ﻗﺴﻤﺖ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﺸﻮد.  

-ﻓﻮﻻد ﻋﺮﺿﻲ در ﺗﻴﺮﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ازوﺳﻂ ﺗﻴﺮﻫﺎ ﻗﺴﻤﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﺎن ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ(

ﻣﺮﺣﻠﻪ III ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻬﺎﻳﻲ در ﺗﺮﻣﻴﻢ:

ﻋﻮاﻣﻞ اﺻﻠﻲ در ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺳﺎزه ﻫﺎ اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺮاﻳﻲ ﺑﻮدن و ﺳﺮﻋﺖ اﺟﺮاي ﻃﺮح ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.  

ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم اﻟﻤﺎن ﻫﺎي ﺳﺎزه ﺿﻌﻴﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ راﻫﻜﺎرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ وﺟﻮد

دارد از ﻗﺒﻴﻞ:  

-ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎر ﺟﺎﻧﺒﻲ(ﻛﻤﻚ از ﺑﺎدﺑﻨﺪ ﻳﺎ دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ)  

-اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻘﻄﻊ و ﺷﺎﺗﻜﺮﻳﺖ ﺑﺘﻦ  

-ﻛﺎﺷﺖ ﻣﻴﻠﮕﺮد در ﻧﻮاﺣﻲ ﺿﻌﻴﻒ  

-اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﻴﺎف ﻫﺎي ﻣﺴﻠﺢ FRP(ﻛﺮﺑﻨﻲ،ﺷﻴﺸﻪ اي...)  و...  

ﺑﺎ ﺑﻜﺎر ﺑﺮدن دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ ﻳﺎ ﺑﺎدﺑﻨﺪ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺗﻨﺶ در اﻳﻦ ﻧﻘﺎط اﻳﺠﺎد ﻣﻴﺸﻮد و ﻧﻘﺎط دﻳﮕﺮ از ﺗﻨﺶ رﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲ

ﻳﺎﺑﻨﺪ و ﻗﻄﻌﺎ اﻟﻤﺎن ﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ در اﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﻫﺎ ﺟﻮاﺑﮕﻮ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد.  

اﮔﺮ اﻣﻜﺎن ﺑﻜﺎر ﺑﺮدن دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ ﻳﺎ ﺑﺎدﺑﻨﺪي در داﺧﻞ ﺳﺎزه(ﭘﻼن)  ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﻲ ﺗﻮان از ﺑﺎﻛﺲ ﻫﺎي

ﻣﺨﺼﻮص در ﺧﺎرج ﭘﻼن ﺳﺎزه اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد وﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ اﺗﺼﺎﻻت ﺳﺎزه اي ﻣﻨﺎﺳﺐ در اﻳﻦ ﻧﻘﺎط را ﺗﺎﻣﻴﻦ

ﻧﻤﻮد.

روش ﻫﺎي ﺗﻘﻮﻳﺖ ﭘﻲ:  

  

اﻟﻒ)ﭘﻲ ﻫﺎﻳﻜﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ وﻟﻲ ﺳﺘﻮن ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ دارد :  

ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﭼﺎﻟﻪ زﻧﻲ  و ﺷﺴﺘﺸﻮي آن ﺑﺎ ﻣﺘﻪ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎي ﻃﻮﻟﻲ ﺳﺘﻮن ﺟﺪﻳﺪ در داﺧﻞ ﭘﻲ ﺟﺎﮔﺬاري ﻣﻴﺸﻮد

.ﻫﺮﭼﻪ ﻃﻮل ﭼﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ درﮔﻴﺮي ﻓﻮﻻد و ﺑﺘﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺸﻮد.  

اﮔﺮ در ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻧﻴﺎز ﺑﻪ As ﺑﺮاي ﺳﺘﻮن ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻴﺸﻮد اﻳﻦ As ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻌﺪاد

ﻣﻴﻠﮕﺮد ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻗﻄﺮ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎي ﻛﻤﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد ﺗﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ درﮔﻴﺮي ﺑﻴﺸﺘﺮي اﻳﺠﺎد ﮔﺮدد.  

در ﭼﺎل زﻧﻲ ﺳﻌﻲ ﺷﻮد از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﺪﺳﺘﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ارﺗﻔﺎع ﺳﺘﻮن ﻛﻢ

ﺑﺎﺷﺪ اﻣﻜﺎن اﺟﺮاي ﭘﺪﺳﺘﺎل ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.  

درﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﺪﺳﺘﺎل ﺑﺪﻟﻴﻞ وارد ﻛﺮدن ﻣﻴﻠﮕﺮد ﺑﺼﻮرت ﺧﻢ در ﭘﻲ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻫﺎي اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﺗﺎ

ﻣﺮﻛﺰ ﺳﺘﻮن زﻳﺎد ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻣﻄﺎﺑﻖ راﺑﻄﻪ زﻳﺮ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺳﺘﻮن ﺑﺮاي ﺗﺤﻤﻞ ﺧﻤﺶ در ﭘﺎي ﺳﺘﻮن اﻓﺰاﻳﺶ

F=fy . As                     M=F . d                        : ﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﺪ

درﻧﺘﻴﺠﻪ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﺪﺳﺘﺎل ﻧﻴﺮوي وارده ﺑﻪ ﻣﻴﻠﮕﺮد ﻛﻤﺘﺮ و ﺿﺮﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻣﺸﻜﻞ

ﺑﺮش ﭘﺎﻧﭻ ﻧﻴﺰ ﺣﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.  

ﺑﺎ ﺷﻨﺎژ ﺑﻨﺪي ﻧﻴﺰ ﺳﺨﺘﻲ ﺻﻔﺤﻪ ﭘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.  

ب)ﭘﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ دارد:  

ﺑﺮاي ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻞ ﭘﻲ ﺑﺎ ﺧﺎﻛﺒﺮداري اﻃﺮاف ﭘﻲ ﺑﺠﺎي ﺧﺎك  ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﺮ ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ

ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ.  

ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﺮ ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺘﻦ ﻣﮕﺮ،ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﻲ ؛ﻣﺼﺎﻟﺢ رودﺧﺎﻧﻪ اي ﺑﺎ ﺗﺮاﻛﻢ ﺑﺎﻻي 95% ﺑﺎﺷﺪ.  

ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل  ﭘﺎﻧﭻ ﻫﺮ دو ﭘﻲ ﻗﺪﻳﻢ و ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﻴﺎ ﻛﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﺑﺮاي ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎرﺑﺮي و ﻓﻮﻻدﮔﺬاري

ﺧﻤﺸﻲ ﺳﻄﺢ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﻴﺎر ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.

ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ:  

  

ﻣﺸﻜﻼت ﺳﺘﻮن ﻫﺎي ﺳﺎزه ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻧﺎﺷﻲ از ﺧﺮوج ﻣﺮﻛﺰﻳﺖ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه از ﺧﻄﺎي اﺟﺮاي ﺳﺘﻮن ﻫﺎ ﻳﺎ ﻧﺎ

ﺷﺎﻗﻮﻟﻲ ﺑﻮدن ﺳﺘﻮن در ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ از دو U ﺗﻨﮓ در داﺧﻞ ﺳﺘﻮن ﺟﺪﻳﺪ

اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻴﺸﻮد ﻛﻪ در ﻃﺒﻘﺎت ﻳﻜﻲ در ﻣﻴﺎن ﺟﻬﺎت ﻗﺮارﮔﻴﺮي آن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ.  

ﻗﺒﻞ از اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻘﻄﻊ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎي ﺳﺘﻮن را ﺑﺸﻜﻨﻨﺪ وﺑﺎ ﻣﺎﺳﻪ ﭘﺎﺷﻲ و ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر

آب ﺳﻄﺢ ﻛﺎﻣﻼ زﺑﺮ و آﻣﺎده اﺗﺼﺎل ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺑﺘﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺷﻮد.  

ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻘﻄﻊ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ از ﻣﻘﻄﻊ ﻗﺪﻳﻢ ﻣﻴﺘﻮان ﺑﺮاي ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ و ﻓﺸﺎري و از ﻣﻘﻄﻊ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ

ﻛﺸﺸﻲ ، ﺑﺮﺷﻲ و ﻓﺸﺎري ﻛﻤﻚ ﮔﺮﻓﺖ .