وبلاگ تخصصی مدیریت بحران و مدیریت ریسک

برنامه مديريت بحران 

بيمارستاني

1) مقدمه:  

الف. فرآيند طراحي برنامه مديريت بحران بيمارستاني کم و بيش از فرآيندهاي استاندارد کلي برنامه ريزي (فصل اول) تبعيت مي کند. در اين فصل سعي خواهد شد به نکات اختصاصي اين فرآيند در طراحي برنامه مديريت بحران بيمارستاني اشاره شود. 

ب. در برنامه ريزي براي مراکز بهداشتي- درماني هر جامعه بايد به قوانين و دستورالعمل هاي موجود در زمينه استانداردهاي فضاهاي درماني و راهنماهاي تهيه برنامه مديريت بحران بيمارستاني که از سوي مراجع رسمي ارائه مي شوند توجه خاص نمود و الزامات آنها را در تهيه برنامه لحاظ نمود. 

ج. مراکز بهداشتي- درماني براي پياده کردن فرآيند برنامه ريزي در زمينه مديريت بحران نيازمند حمايت مالي و علمي مراجع مسئول هستند. برنامه ريزي نيازمند صرف وقت و انرژي است. بدون در نظر گرفتن منابع مالي و پرسنل مورد نياز و نيز حمايت هاي علمي و اجرايي متخصصين و افراد مسئول، بيمارستان ها قادر نخواهند بود با وجود مسائل و مشکلات روزمره به چاره انديشي براي مسائلي چون مديريت بحران بپردازند. 

د. بيمارستان ها جزئي از سيستم خدمات بهداشتي- درماني در جريان سوانح هستند. از اينرو فرآيند برنامه ريزي در بيمارستان ها بايد در همگوني و هماهنگي با ديگر بخش هاي فعال در اين زمينه باشد. به عبارتي برنامه ريزي در پشت درب هاي بسته بيمارستان در نهايت موجب حل مشکلات درهم تنيده شبکه خدمات بهداشتي- درماني جامعه در جريان سوانح نخواهد شد. دو راه کار براي حل اين مشکل بنظر مي رسد: 

 تلاش بيمارستان ها براي برقراري ارتباط با بخش هاي دخيل در مديريت بحران. در اين راستا دعوت از نمايندگان اين سازمان ها جهت شرکت در جلسات برنامه ريزي و نيز تشکيل جلسات هم انديشي مي تواند شروع اين ارتباط باشد. 

 تلاش مراجع مسئول و ذيصلاح جهت وضع قوانين ملي و دستورالعمل هاي مشخص براي ارتقاء همکاري هاي بين بخشي. اين مسئله موجب به ثمر رسيدن تلاش هاي موضعي بيمارستان ها در برقراري اين ارتباط و همکاري مي شود. 

هـ. تکيه بر روش کارگروهي در طراحي و تهيه برنامه مديريت بحران حائز اهميت است. اين روش نه تنها نتايج کار برنامه ريزي را بهبود مي بخشد بلکه همکاري و هماهنگي نيروها را به هنگام اجراي برنامه نيز افزايش مي دهد.