چكيده:

  پس از وقوع حوادث غير مترقبه در مناطق شهري مجموعه اي از برآمدهاي محيطي به همراه عناصر بنيادي شكل دهنده سانحه , نقش مهمي در ارتقا يا تنزل فرآيندهاي صورت گرفته در كنترل سانحه كه اصطلاحا" مديريت بحران ناميده مي شود, را دارا مي باشند. گرچه مديريت بحران در معناي عام به كليه اقدامات فيزيكي و غير فيزيكي صورت گرفته پس از رخداد هر واقعه با شدت قابل توجه اطلاق  مي شود, اما به واسطه  وجود تغييرات محتوايي و ذاتي بين سه بازه زماني شامل : شرايط اضطراري , شرايط پيچيده اضطراري و شرايط بحران , تبيين مولفه هاي گذار از هريك از بازه هاي زماني به ديگر بازه نمود و اهميت پيدا مي كند , زيرا كه بدون شناخت دقيق از هر يك از شرايط فوق نمي توان اقدامات صورت گرفته تحت عنوان مديريت بحران را براي كليه حالات فوق قابل تسري دانست.  لذا در اين مطالعه با در نظر گرفتن اين مساله به تبيين مولفه به مولفه براي شرايط فضايي  با مكان شهري و زمان پس از سانحه زلزله پرداخته مي شود. نتايج اين مطالعه ضمن معرفي مولفه هاي بنيادي گذار از شرايط اضطراري به شرايط پيچيده اضطراري به معرفي راهكارهايي به منظور جلوگيري از تبديلات فضايي زماني در يك مكان خاص مي پردازد تا به وسيله آن بتوان هر يك از شرايط فوق را كنترل يا مهار نمود.