پس از زلزله بم شايعات بروز زلزله در تهران از يك سو و مستندات و مدارك علمي و برنامه هاي تلويزيونيگسترده از سوي ديگر باعث شد كه احتمال وقوع زلزله در تهران و مخاطرات ناشي از آن به يك جريان جدي در كشور تبديل شود و توجه محافل علمي و سياسي داخلي و حتي خارجي را به خود جلب نمايد ودر مدتي كوتاه چند مانور مقابله با بحران در تهران تشكيل شود.

مطالعات آماري انجام شده و برآوردهاي كارشناسانه نشان مي دهد كه حداقل تلفات جاني در چنين زلزله اي (با اندازه زلزلة بم ) حدود يك ميليون نفر كشته و 5 /2 ميليون نفر زخمي خواهد بود ! شايد تصور چنين واقعه اي در كلانشهر بزرگ و متراكم تهران با وجود گسل هاي مهيب تر از گسل بم - بروات، چندان دور از ذهن نباشد . وقوع چنين حادثه اي منتفي و دور از نظرگاه هاي علمي نيست . باشد كه اين پژوهش در اذه ان عمومي و مسؤولان خطر فاجعهرا بيشتر مطرح كند تا قبل از وقوع بحر ان، با سياست هاي تمركز زدايي و مقاوم سازي سازه هاي موجود و آتي و نيز اتخاذ پاره اي از سياست هاي اصولي در مقابله با بحران از بروز يك فاجعه انساني جلوگيري شود .